درمان پیودرما گانگرنوزوم

درمان پیودرما گانگرنوزوم با هدف کاهش التهاب، کنترل درد و بهبود زخم انجام می شود. بسته به اندازه و عمق زخم های پوستی درمان پیودرما گانگرنوزوم می تواند هفته ها یا ماه ها به طول انجامد و ممکن است با اسکار همراه باشد. درمان پیودرما گانگرنوزوم شامل بستری شدن در بیمارستان یا مراکز درمانی می باشد.

حتی بعد از درمان موفقیت آمیز پیودرما گانگرنوزوم احتمال ایجاد زخم های جدید وجود دارد.

داروهای مورد استفاده در درمان پیودرما گانگرنوزوم

• کورتیکواستروئیدها: دوز بالایی از کورتیکواستروئیدها عمده ترین درمان پیودرما گانگرنوزوم را تشکیل می دهند. این داروها ممکن است روی پوست مالیده شده و در زخم ها تزریق شوند و یا به طور خوراکی مصرف شوند (پردنیزون). استفاده از کورتیکواستروئیدها برای طولانی مدت یا در دوزهای بالا می تواند عوارض جانبی جدی را به همراه داشته باشد. از جمله این عوارض می توان به تخریب استخوان ها یا افزایش احتمال ابتلا به عفونت ها اشاره کرد. برای کمک به محدود کردن عوارض جانبی ناشی از کورتیکواستروئیدها، با بهبود زخم های پیودرما گانگرنوزوم پزشک احتمالا دوز مصرفی این داروها را تدریجا کاهش می دهد.
• داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند: راه دیگر برای محدود کردن دوز پردنیزون استفاده از داروهایی است که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند، داروهایی مانند مهار کننده های calcineurin مانند تاکرولیموس، سیکلوسپورین، مایکوفنولات و انفلکسیماب. بسته به نوع داروی استفاده شده، ممکن است دارو به فرم خوراکی، موضعی یا تزریقی استفاده شود.
• داروهای ضد درد: بسته به گستردگی زخم های ناشی از پیودرما گانگرنوزوم شما می توانید از داروهای ضد درد نیز استفاده کنید.

 مراقبت از زخم های پیودرما گانگرنوزوم

علاوه بر داروهایی که به طور مستقیم روی زخم ها استفاده می شوند پزشک می تواند زخم ها را با بانداژ مرطوب (نه خیس و نه خشک) بپوشاند. باید دستورالعمل های پزشک را مبنی بر مراقبت از زخم های پیودرما گانگرنوزوم به دقت دنبال کنید. این نکته مخصوصا زمانی اهمیت دارد که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی خوراکی برای فرد نسخه شده است زیرا این داروها می توانند ریسک ابتلا به عفونت را افزایش دهند.

 آیا جراحی را می توان به عنوان گزینه درمانی برای درمان پیودرما گانگرنوزوم در نظر داشت؟

از آن جایی که پیودرما گانگرنوزوم می تواند با برش پوست بدتر شود معمولا جراحی برای برداشت زخم ها گزینه خوبی نخواهد بود. ترومای پوستی می تواند زخم های موجود را بدتر کند و یا زخم های جدیدی ایجاد نماید.

اگر زخم های پوستی ناشی از پیودرما گانگرنوزوم بزرگ باشد پزشک ممکن است از پیوند پوستی استفاده کند. در این روش جراح تکه ای از پوست و یا پوست سینتتیک را روی زخم های باز قرار می دهد. پیوند پوستی برای بهبود زخم های پیودرما گانگرنوزوم زمانی انجام می شود که التهاب از بین رفته و زخم شروع به بهبود می کند.