آکرودرماتیت پاپیولار کودکی

آکرودرماتیت پاپیولار کودکی یا Papular Acrodermatitis of Childhood یا PAC که به نام سندرم Gianotti–Crosti شناخته می شود نوعی اختلال پوستی منحصر به فرد است که با شروع ناگهانی بثورات پوستی در اندام های تحتانی، تنه ها و صورت مشخص می شود. این بیماری نوعی درماتوز شایع می باشد که در سرتاسر جهان کودکان 2 تا 6 سال را تحت تاثیر قرار می دهد.

این بیماری نخستین بار در سال 1953 توسط Gianotti مشخص شد و در کودکانی با راش های اریتماتوز مونومورف تایید شد که سطح بازوها و پاها را تحت تاثیر قرار داده بود. بعد از یافتن آنتی ژن سطحی هپاتیت بی در سرم کودکان مبتلا به این نوع از بثورات پوستی باور بر این بود که PAC تظاهری از عفونت هپاتیت بی می باشد. به هر حال ویروس اپشتین بار به عنوان شایع ترین عامل مرتبط با سندرم Gianotti–Crosti در آمریکا شناخته شده است. به هر حال ویروس ها و عوامل عفونی دیگری نیز با این بیماری ارتباط دارد که از جمله آن می توان به ویروس هپاتیت آ، سیتومگالوویروس، پاروویروس B19، ویروس سنسیتیال تنفسی، ویروس پاراانفلوآنزا نوع یک و دو و Molluscum Contagiosum یا MC اشاره کرد.

پاتوژنز این سندرم هنوز به درستی درک نشده است اما احتمالا به صورت الگوی واکنشی قابل شناسایی در پاسخ به محرک های عفونی مختلف درک شده است. به لحاظ بالینی PAC با پاپولار مونومورف قرینه روی گونه ها، اندام های تحتانی و نواحی gluteal مشخص می شود. برخی اوقات این پاپول ها می تواند به پلاک های بزرگ تری تبدیل شود و با خونریزی همراه باشد. ضایعات معمولا ظرف سه تا چهار هفته از بین می رود.