درمان بیماری سندرم کارسینوئید

درمان سندرم کارسینوئید عبارت است از درمان سرطان و هم چنین استفاده از داروهایی که بتوان علائم سندرم کارسینوئید را کنترل کرد.

گزینه های درمان سندرم کارسینوئید عبارت است از:

• جراحی: جراحی به منظور برداشت سرطان می تواند به عنوان یک گزینه در نظر گرفته شود. اگر به دلیل پخش شدن احتمالی سرطان نتوان جراحی را انجام داد در آن صورت پزشک می تواند درمان هایی را برای کوچک شدن تومور در نظر داشته باشد. به این ترتیب علائم سندرم کارسینوئید کاهش می یابند.
• استفاده از داروهایی برای انسداد سلول های سرطانی تا مانع از ترشح ترکیبات شیمیایی شوند. تزریق داروهای octreotide و lanreotide می تواند علائم سندرم کارسینوئید از جمله قرمز شدن های پوستی و اسهال را کاهش داد. Octreotide می تواند رشد تومورهای کارسینوئید را آهسته کند.

عوارض جانبی داروهای عنوان شده عبارت است از اسهال، درد شکمی و نفخ که ممکن است در طول زمان فروکش کنند.

• درمان بیولوژیک: داروی قابل تزریقی به نام اینترفرون آلفا که سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند تا بهتر عمل کند می تواند رشد تومورهای کارسینوئیدی را کاهش دهد تا به این ترتیب علائم سندرم کارسینوئید تخفیف یابد. اینترفرون آلفا می تواند عوارض جانبی مهمی مانند خستگی یا علائمی شبیه به آنفلوآنزا را به دنبال داشته باشد.
• قطع منبع خونی که تومورهای کبدی را تغذیه می کنند: در روشی به نام امبولیزاسیون شریان کبدی، پزشک کاتتر را از طریق سوزنی نزدیک به کشاله ران وارد شریان اصلی خونی می کند که به کبد می رسد.

پزشک ذراتی را تزریق می کند که به منظور بستن شریان کبدی طراحی شده اند و جریان خون به سلول های سرطانی را قطع می کنند. به این ترتیب سلول های کبدی سالم باقی می مانند. این روش خطرناک است و تنها در مراکز پزشکی بسیار تخصصی انجام می شود. در مورد مزایا یا خطرات احتمالی این روش با پزشک خود مشورت کنید.

• کشتن سلول های سرطانی در کبد با استفاده از گرما یا سرما: تخریب رادیوفرکانسی، حرارت را از طریق سوزن به سلول های سرطانی کبد منتقل می کند و سبب مرگ سلول های سرطانی می شود. سرما درمانی نیز روشی مشابه است که با فریز کردن تومور عمل می کند. این دو روش معمولا بی خطر است اما کمی ریسک خونریزی و عفونت را به همراه دارد.
• شیمی درمانی: داروهای شیمی درمانی تومورهای کارسینوئید را کوچک می کنند. تاثیرات جانبی این داروها بستگی به نوع داروی شیمی درمانی دریافت شده دارد. در مورد رژیم های شیمی درمانی با پزشک خود مشورت کنید.

 درمان های خانگی بیماری سندرم کارسینوئید

در مورد اقدامات شخصی که علائم سندرم کارسینوئید را در شما بهبود می بخشد با پزشک خود صحبت کنید. اقدامات شخصی نمی تواند جایگزین درمان شوند اما می توانند مکمل درمان سندرم کارسینوئید محسوب شوند.

• از مواردی که می توانند سبب قرمزی پوست شود اجتناب کنید. برخی ترکیبات و موقعیت ها می توانند سبب قرمز شدن پوست شوند مانند مصرف الکل یا وعده های غذایی سنگین. برخی افراد در مواجه با استرس یا ناراحتی دچار قرمزی پوست می شوند.
• علل قرمز شدن پوست را دنبال کنید و سعی کنید از قرار گرفتن مجدد در آن موقعیت ها بپرهیزید.
• از مولتی ویتامین ها استفاده کنید: اسهال مزمن می تواند پردازش ویتامین ها و مواد مغذی موجود در غذاهای مصرفی را برای بدن دشوار سازد. مصرف مولتی ویتامین می تواند گزینه خوبی برای شما بوده و در کنترل علائم سندرم کارسینوئید کمک کند. در این مورد می توانید با پزشک خود مشورت کنید.