تعریف:

وجود آتیپی سلولی پیش بدخیم، در ناحیه‌ء اپی تلیوم سنگفرشی سرویکس.

اتیولوژی:

اتیولوژی دقیق، نامشخص است. ویروس پاپیلوم انسانی (انواع 16 و 18)، را به عنوان علل احتمالی می دانند (که در گسترش دیس‌پلازی نقش دارند).

ریسک فاکتور‌ها:

داشتن شریک‌های جنسی متعدد و یا شریک جنسی که قبلا شرکای جنسی قبلی داشته است. سن پایین در زمان اولین مقاربت، ویروس هرپس سیمپلکس (نوع 2)، مصرف سیگار، نقص در سیستم ایمنی، وضعیت اقتصادی- اجتماعی پایین.

اپیدمیولوژی:

بیشترین شیوع، در سنین 20 تا 30 سالگی دیده می شود.

شرح حال:

اغلب بدون علامت است.

معاینه بالینی:

اغلب یافته‌ای در معاینه وجود ندارد.

پاتولوژی:

تغییرات دیس پلاستیک در اپی تلیوم (افزایش میزان هسته، نسبت سیتوپلاسمیک)، افزایش سایز و اندازه‌ء هسته، شکل غیر طبیعی هسته (پوئی کیلوسیتوز ¹)، افزایش حجم هسته (کیلوسیتوز)، کاهش میزان سیتوپلاسم.

CINI: دیس‌پلازی خفیف، محدود به ⅓  تحتانی اپی تلیوم.

CINII: دیس‌پلازی متوسط، که ⅔ از ضخامت اپی تلیوم را در بر می گیرد.

CINII: دیس‌پلازی شدید، کارسینوم درجا ².

ارزیابی‌ها:

• اسمیر سرویکس (ارزیابی از طریق غربالگری سیتولوژیک)
• کولپوسکوپی + بیوپسی (شناسایی ضایعه)

درمان:

CINI: اقدام درمانی خاصی نیاز نیست.

III و CINII: (دیاترمی) LLETZ و یا درمان با لیزر (در ضایعه‌های کوچک)،کرایوتراپی، بیوپسی مخروطی (ضایعه گراندولار، گسترش به کانال سرویکس) + بافت شناسی، هیستر کتومی (CIN III).

پیگیری: براساس میزان گسترش بیماری، تهیه‌ء اسمیر، سالانه برای مدت 5 سال، قبل از بازگشت به برنامه‌های معمولی و روتین غربالگری.

عوارض: کارسینوم درجا، کارسینوم سرویکس، عوارض روانی.

پیش آگهی:

CINI: احتمال 25 درصد گسترش به مراحل بالاتر، 50 درصد بهبودی (در طی 2 سال)

CINIII: احتمال 14 تا 70 درصد پیشرفت احتمالی به کارسینوم.