تشخیص هپاتیت سی
غربالگری هپاتیت سی
مقامات سلامت توصیه می کنند که هر فردی که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری هپاتیت سی قرار دارد باید یک آزمایش خون برای بررسی عفونت هپاتیت سی انجام دهد. افرادی که ممکن است بخواهند در مورد غربالگری هپاتیت سی با پزشک خود مشورت کنند شامل:
- فردی که از داروهای غیر مجاز تزریقی یا استنشاقی استفاده می کند.
- فردی بدون دلیل مشخصی نتیجه تست عملکرد کبدی غیر نرمال دارد.
- کودکان متولد شده از مادران مبتلا به هپاتیت سی
- کارکنان مراکز درمانی و اورژانس که ممکن است در معرض خون یا سرنگ آلوده قرار گیرند.
- افراد مبتلا به هموفیلی که قبل از سال 1987 با فاکتورهای انعقادی درمان شده اند.
- افرادی که برای مدت طولانی درمان دیالیز را انجام داده اند.
- افرادی که قبل از سال 1992 پیوند عضو انجام داده و یا خون دریافت کرده اند.
- افراد مبتلا به عفونت اچ آی وی
- هر فردی که بین سال های 1945-1965 متولد شده است.
- هر فردی که در زندان بوده است.
سایر آزمایش های خون
اگر تست خون اولیه نشان دهنده هپاتیت سی باشد، تست های خونی دیگر در ادامه تشخیص هپاتیت سی شامل:
- اندازه گیری مقدار ویروس هپاتیت سی در خون شما (بار ویروسی)
- تعیین ژنوتیپ ویروس
تست هایی برای آسیب کبدی
پزشک از یک یا تعداد بیشتری از تست های زیر برای ارزیابی آسیب کبدی ناشی از هپاتیت سی مزمن استفاد می کند:
- الاستوگرافی رزونانس مغناطیسی: در یک جایگزین غیر تهاجمی برای نمونه برداری از کبد، این روش تکنیک تصویر برداری رزونانس مغناطیسی را با الگوهای شکل گرفته توسط امواج صوتی از ماهیچه کبد برای واضح ساختن تصویر کبد ترکیب می کند تا یک تصویر عینی برای نشان دادن میزان سفتی در سراسر کبد را ایجاد کند. بافت کبد سفت نشان دهنده وجود فیبروز یا اسکار کبدی در نتیجه هپاتیت سی مزمن است.
- الاستوگرافی کبد: یک روش غیر تهاجمی دیگر برای تشخیص هپاتیت سی، الاستوگرافی کبد است که در واقع نوعی سونوگرافی محسوب می شود که لرزه هایی را به داخل کبد می فرستد و سرعت پخش شدن آن ها در سراسر بافت کبد را برای تخمین میزان سفتی آن، مورد سنجش قرار می دهد.
- نمونه برداری از کبد: نمونه برداری از کبد معمولا به همراه سونوگرافی انجام می گیرد. در این روش یک سوزن نازک از طریق دیواره شکم وارد کبد می شود تا به کمک آن نمونه کوچک از بافت کبد برای آنالیزهای آزمایشگاهی برداشته می شود.