ایدز علائم، علل، تشخیص و درمان

منتشر شده در اچ آی وی

ایدز علائم، علل، تشخیص و درمان

ایدز چیست؟

سندرم نقص ایمنی اکتسابی یا ایدز بیماری مزمن و خطرناکی است که در اثر ویروس اچ آی وی ایجاد می شود. ویروس اچ آی وی با آسیب به سیستم ایمنی در توانایی بدن در مبارزه با بیماری های اختلال ایجاد می کند. بیماری ایدز یا ویروس اچ آی وی نوعی عفونت مقاربتی می باشد. بیماری ایدز چگونه انتقال می یابد؟ بیماری ایدز یا ویروس اچ آی وی از طریق تماس با خون آلوده و یا از مادر به جنین در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می شود. زمان وارد شدن ویروس اچ آی وی به بدن و تحلیل سیستم ایمنی و ایجاد بیماری ایدزممکن است سال ها به طول انجامد. درمان ایدز مشخص نیست اما دارویی برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری وجود دارد.

علائم ایدز

و اما بیماری ایدز چه علائمی دارد؟ در توضیح علایم ایدز باید عنوان کرد، علایم ایدز به فاز عفونت بستگی دارد. اغلب افراد مبتلا به ایدز با ورود ویروس اچ آی وی به بدن علائمی شبیه به آنفلوآنزا را یک تا دو ماه بعد از ورود ویروس نشان می دهند این بیماری به عنوان عفونت اولیه اچ آی وی و یا عفونت حاد شناخته می شود. سایر علائم احتمالی عبارت است از:

تب
سردرد
درد ماهیچه ای و درد مفاصل
راش
گلو درد و زخم های دردناک دهانی
تورم غدد لنفاوی عمدتا در گردن

علایم اولیه ایدز ممکن است به اندازه ای خفیف باشد که فرد متوجه آن نشود. اما مقدار ویروس اچ آی وی که در این دوران وارد بدن شده بسیار بالا می باشد. در نتیجه در این دوران ویروس اچ آی وی به راحتی قابل انتشار می باشد.

علایم ایدز در دوران نهفتگی (اچ آی وی مزمن)

در برخی افراد تورم مکرر غدد لنفاوی در دوران نهفتگی بیماری ایدز روی می دهد. برخی دیگر از افراد ممکن است در دوران نهفتگی ایدز علائمی را تجربه نکنند، اما ویروس اچ آی وی در بدن و در سلول های سفید خون باقی می ماند. اگر در در دوران نهفتگی ایدز درمان آنتی ویروس دریافت نشود، این دوره از عفونت حدود 10 سال به طول خواهد انجامید و برخی اوقات بسیار سریع تر به فرم شدیدی از ایدز مبتلا می شود.

علایم ایدز زمانی که ویروس به شدت تکثیر شده و سلول های ایمنی را تخریب می کند بدین قرار خواهد بود:

تب
خستگی
تورم غدد لنفاوی
اسهال
از دست دادن وزن
عفونت های قارچی دهانی
زونا (هرپس زوستر)

تبدیل اچ آی وی به ایدز

به مدد بهبود درمان های ضد ویروس، اغلب افراد حامل اچ آی وی در کشورهای پیشرفته به راحتی به ایدز مبتلا نمی شوند، اما در صورت عدم درمان، تبدیل اچ آی وی به ایدز حدود ده سال زمان خواهد برد. زمانیکه بیماری ایدز ایجاد شود سیستم ایمنی به شدت آسیب خواهد دید. اغلب عفونت ها و سرطان های فرصت طلب فرد مبتلا به ایدز را آلوده خواهند کرد. عفونت ها و سرطان های فرصت طلب معمولا نمی توانند انسان هایی با سیستم ایمنی سالم را تحت تاثیر قرار دهند. برخی علائم عفونت ها و سرطان های فرصت طلب عبارت است از:

تعریق شبانه
تب راجعه
اسهال مزمن
لکه های سفید یا ضایعات غیر معمول روی زبان و دهان
خستگی مستمر و غیر قابل توجیه
از دست دادن وزن
راش ها یا جوش های پوستی

موارد تشخیص افتراقی ویروس ایدز عبارت است از:

منونوکلئوز ناشی از ویروس اپشتاین-بار
عفونت سیتومگالوویروس
عفونت ویروس هرپس
بدخیمی
سندرم های ویروسی غیر اختصاصی
عفونت مایکوباکتریایی غیر تیپیک
مالاریا
سل
هپاتیت ویروسی
توکسوپلاسموز
سیفلیس

تظاهرات بیمار مبتلا به ویروس ایدز به هنگام مراجعه به پزشک بدین قرار است:

در ابتدا علائم غیر اختصاصی مانند تب، سردرد، احساس خستگی و علائم تنفس فوقانی تظاهر می کند. این حالت به ویژه در عفونت اولیه ویروس ایدز رخ می دهد (زمانی که سه ماه از انتقال عفونت گذشته است)
تظاهرات می تواند شامل سل، سیفلیس، زونای عود کننده، کاندیدیاز مهبلی عود کننده، برفک دهان، لاغری یا اسهال مزمن توجیه نشده ، آنسفالوپاتی، مننژیت آسپتیک، لنفادنوپاتی، تب با منشا نا شناخته، اختلالات متعدد غدد درون ریز، یا اختلالات هماتولوژیک (مانند ترومبوسیتوپنی) باشد.
20 درصد بیماران بعد از گذشت ده سال نیز ممکن است علائم بالینی نشان ندهند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر تصور می کنید به ویروس اچ آی وی آلوده شده اید یا در خطر تماس با ویروس اچ آی وی قرار داشته اید در اسرع وقت به متخصص بیماری های عفونی مراجعه کنید.

علت ایدز

و اما بیماری ایدز چگونه بوجود می آید؟ ویروس اچ آی وی عامل ایجاد بیماری ایدز می باشد. ویروس اچ آی وی می تواند از طریق تماس جنسی و یا تماس با محصولات خونی آلوده منتقل شود. زنان باردار آلوده به اچ آی وی در طول بارداری و زایمان ویروس اچ آی وی را به جنین منتقل می کنند. احتمال انتقال ویروس اچ آی وی در دوران شیردهی نیز وجود دارد.

چگونگی تبدیل اچ آی وی به ایدز

ویروس اچ آی وی سلول های CD4 T را تخریب می کند. این سلول ها نوعی سلول سفید خونی می باشند که نقش مهمی در مبارزه با بیماری ها ایفا می کنند. تعداد اندک CD4 T ها سبب تضعیف سیستم ایمنی می شود. بیماری ایدز زمانی تشخیص داده می شود که تعداد سلول های CD4 T به کمتر از 200 سلول رسیده باشد.

انتقال ایدز

انتقال ویروس اچ آی وی از طریق تماس با خون، مایع منی و مایع واژینال آلوده روی می دهد. راههای انتقال ایدز عبارت است از:

نزدیکی جنسی: نزدیکی دهانی، مقعدی و واژینال با فرد آلوده به اچ آی وی منجر به ورود ویروس اچ آی وی به داخل بدن می شود. ویروس اچ آی وی از طریق زخم های دهانی، پارگی های اندکی که برخی اوقات در رکتوم یا واژن به هنگام نزدیکی ایجاد می شود، انتقال می یابد.
دریافت محصولات خونی آلوده: در برخی موارد ویروس ممکن است از طریق دریافت خون آلوده ایجاد شود. از آنجاییکه پیش از دریافت خون غربالگری های لازم انجام می شود، احتمال انتقال اچ آی وی از طریق این روش بسیار اندک است.
به اشتراک گذاشتن سوزن آلوده: به اشتراک گذاشتن سوزن و تیغ آلوده علاوه بر احتمال انتقال اچ آی وی احتمال انتقال بیماری های دیگری مانند هپاتیت را در پی دارد.
در طول باراری، زایمان و یا شیردهی: مادران باردار آلوده قادر به انتقال اچ آی وی به جنین خود می باشند. مادرانی که اچ آی وی خون آن ها مثبت می باشد باید درمان های لازم را دریافت کنند تا احتمال انتقال ایدز به جنین کاهش یابد.

به خاطر داشته باشید اقدامات معمولی مانند دست دادن، بوسیدن و در آغوش گرفتن فرد مبتلا به اچ آی وی ریسک انتقال اچ آی وی و ایدز را به دنبال نخواهد داشت. ویروس ایدز از طریق هوا، آب و نیش حشرات منتقل نمی شود.

فاکتورهای خطر ایدز

همه افراد در هر سن و با هر قومیتی در خطر ابتلا به ویروس ایدز قرار دارند. اما در موارد زیر احتمال انتقال ویروس ایدز بیشتر می باشد:

داشتن نزدیکی محافظت نشده: همیشه برای داشتن نزدیکی از کاندوم لاتکس یا پلی اورتان جدید استفاده کنید. نزدیکی مقعدی بیشتر خطر انتقال ویروس ایدز را به همراه دارد. داشتن رفتارهای جنسی پر خطر فرد را در خطر ابتلا به ویروس ایدز قرار می دهد.
ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی: خیلی از بیماری های مقاربتی سبب ایجاد زخم های باز در ناحیه تناسلی می شود. این زخم ها مانند راه ورودی برای ویروس ایدز به شمار می رود.
استفاده از مواد مخدر تزریقی: افرادی که از مواد مخدر تزریقی استفاده می کنند ممکن است سوزن خود را برای تزریق به اشتراک گذارند. چنین رفتاری احتمال انتقال ویروس ایدز را افزایش می دهد.
مردانی که ختنه انجام نداده اند: تحقیقات نشان می دهد عدم انجام ختنه احتمال انتقال ویروس ایدز را افزایش می دهد.

عوارض ایدز

ویروس ایدز سبب تضعیف سیستم ایمنی می شود و افراد را مستعد ابتلا به طیفی از عفونت ها و برخی سرطان ها خواهد ساخت. عوارض ایدز عبارت است از:

سل (توبرکلوزیس): توبرکلوزیس از جمله عونت های فرصت طلب شایعی می باشد که با ویروس ایدز ارتباط دارد. ابتلا به بیماری سل یکی از دلایل مرگ و میر افراد مبتلا به ایدز می باشد.
سیتومگالوویروس: این دسته از ویروس ها توسط مایعاتی مانند بزاق، خون، ادرار، منی و یا شیر پستان منتقل می شوند. در صورت سالم بودن سیستم ایمنی ویروس غیر فعال باقی می ماند، اما اگر سیستم ایمنی تضعیف شود سیتومگالوویروس ها سبب آسیب به چشم ها، مسیر گوارشی، ریه ها و سایر ارگان های بدن می گردد.
کاندیدیاز: کاندیدیاز شایع ترین عفونتی می باشد که با ویروس ایدز ارتباط دارد. کاندیدیاز سبب التهاب غشای مخاطی دهان، زبان، مری یا واژن می شود.
مننژیت کریپتوکوک: مننژیت التهاب غشای اطراف مغز و نخاع می باشد. مننژیت کریپتوکوک شایع ترین عفونت سیستم عصبی در افراد مبتلا به ویروس ایدز می باشد که معمولا در اثر عاملی قارچی روی می دهد.
توکسوپلاسموز: این عفونت بسیار کشنده است و در اثر عاملی انگلی که عمدتا توسط گربه منتشر می شود ایجاد می گردد. گربه های آلوده این عفونت را از طریق مدفوع منتقل می کنند. اگر عفونت به مغز برسد منجر به بروز تشنج می شود.
کریپتوسپوریدیوزیس (Cryptosporidiosis): این عفونت در اثر انگل روده ای ایجاد می شود که عمدتا در حیوانات وجود دارد. نوشیدن غذا یا آب آلوده می تواند منجر به انتقال این انگل شود. این انگل در روده ها و مجاری صفراوی رشد می کند و در نهایت منجر به ایجاد اسهال شدید و مزمنی در افراد مبتلا به ایدز می شود.

سرطان هایی که در افراد مبتلا به ایدز شایع می باشد عبارت است از:

سارکوم کاپوسی یا Kaposi's sarcoma: سارکوم کاپوسی توموری در دیواره عروق خونی می باشد. این سرطان در افراد غیر مبتلا به بیماری ایدز بسیار نادر است اما در افراد دارای ویروس ایدز بسیار شایع می باشد. این نوع سرطان سبب ایجاد ضایعاتی صورتی، قرمز یا ارغوانی در دهان می شود. در افرادی با پوست تیره تر، ضایعات سرطانی ممکن است قهوه ای و یا سیاه به نظر برسد. سارکوم کاپوسی می تواند بر ارگان های داخلی مانند مسیر گوارشی و ریه ها نیز تاثیر بگذارد.
لنفوما: لنفوما ابتدا در سلول های سفید خونی آغاز می شود. از علائم اولیه لنفوما می توان به تورم بی درد غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل و یا کشاله ران اشاره کرد.

سایر عوارض بیماری ایدز عبارت است از:

سندرم Wasting: درمان تهاجمی ایدز احتمال ابتلا به این سندرم را کاهش می دهد اما با این وجود خیلی از افراد مبتلا به ایدز به این سندرم دچار می شوند. این سندرم منجر به کاهش ده درصدی وزن، اسهال، ضعف مزمن و تب می شود.
عوارض نورولوژیک: اگرچه بیماری ایدز بر سلول های عصبی تاثیری نمی گذارد اما عوارض و علائم عصبی مانند گیجی، فراموشی، اضطراب و دشواری در راه رفتن ممکن است ایجاد شود. یکی از شایع ترین عوارض عصبی ناشی از بیماری ایدز زوال عقلی می باشد که منجر به تغییرات رفتاری و کاهش عملکرد ذهنی می گردد.
بیماری کلیوی: نفروپاتی مرتبط با ایدز نوعی التهاب در فیلترهای کلیه می باشد که وظیفه آن ها برداشت مایع اضافی و ضایعات از خون و دفع آن به ادرار می باشد. این عارضه در برخی قومیت های نژادی شایع می باشد. افراد مبتلا به این عارضه باید فورا با استفاده از داروهای ضد ویروس تحت درمان قرار گیرند.

تشخیص ایدز

ویروس ایدز با انجام آزمایش خون و یا بررسی بزاق به منظور یافتن آنتی بادی های ویروس قابل تشخیص خواهد بود. متاسفانه فرایند تولید آنتی بادی علیه ویروس ایدز حدود 12 هفته زمان می برد. در روش سریع تری که برای تشخیص ویروس ایدز استفاده می شود، آنتی ژن یروس ایدز مورد بررسی قرار می گیرد. آنتی ژن پروتئینی است که توسط ویروس ساخته می شود. وجود آنتی ژن ویروس ایدز بعد از عفونت تشخیص بیماری ایدز را تایید می کند.

در برخی کشورها تست های خانگی برای تشخیص ایدز در دسترس می باشد. بسته به نوع تست انتخاب شده نیاز به نمونه خون یا بزاق وجود خواهد داشت. اگر نتیجه تست خانگی ایدز مثبت باشد در آن صورت برای دریافت تشخیص نهایی ایدز باید به متخصص مراجعه کنید. اگر نتیجه تست خانگی ویروس ایدز منفی باشد برای تایید نتیجه می توانید چند ماه بعد تست را تکرار کنید.

اگر وجود ویروس ایدز تایید شود چندین تست برای مشخص کردن مرحله بیماری ایدز و انتخاب روند درمانی انجام می شود. این تست ها عبارت است از:

تعداد سلول های CD4 T: این سلول ها نوعی سلول های سفید خونی می باشند که توسط ویروس ایدز مورد حمله قرار می گیرند. حتی اگر علائمی وجود نداشته باشد عفونت ایدز با افت تعداد سلول های CD4 T ایجاد می شود.
بار ویروسی یا HIV RNA: با استفاده از این تست مقدار ویروس در خون اندازه گیری می شود. افزایش مقدار بار ویروسی نشان دهنده تشدید شرایط خواهد بود.
مقاومت دارویی: برخی سویه های ویروس ایدز نسبت به داروها مقاوم هستند. با استفاده از این تست فرم خاص ویروس مشخص شده و به این ترتیب تصمیم گیری درمانی مناسب بسته به نوع ویروس انجام خواهد شد.

پزشک به منظور بررسی عوارض ناشی از عفونت های زیر آزمایشات دیگری انجام خواهد داد:

توبرکلوزیس
هپاتیت
توکسوپلاسموز
عفونت های مقاربتی
آسیب کلیوی و کبدی
عفونت های مجاری ادراری

آمادگی برای ملاقات با پزشک

اگر تصور می کنید به ویروس ایدز دچار شده اید احتمالا با مراجعه به پزشک عمومی به متخصص بیماری های عفونی ارجاع داده خواهید شد. قبل از ملاقات با پزشک سعی کنید پاسخ پرسش های زیر را آماده سازید:

چطور در معرض ویروس ایدز قرار گرفتید؟
چه فاکتورهای خطری برای ابتلا به ویروس ایدز دارید ( برای مثال مواردی مانند داشتن نزدیکی محافظت نشده و یا استفاده از داروهای مخدر تزریقی)؟
چه داروها و مکمل های نسخه ای استفاده می کنید؟

پزشک احتمالا سوالاتی را در مورد شیوه زندگی شما خواهد پرسید. معاینه فیزیکی انجام می شود تا موارد زیر بررسی گردد:

تورم غدد لنفاوی
ضایعات پوستی یا دهانی
مشکلاتی در سیستم عصبی
وجود صداهای ناهنجار در ریه ها
تورم ارگان ها در شکم

درمان ایدز

آیا بیماری ایدز درمان دارد؟ در پاسخ به این پرسش باید عنوان داشت درمان ایدز شناخته شده نیست، اما امروزه داروهای مختلفی در دست می باشد که ما را در کنترل ویروس ایدز یاری خواهد داد. با استفاده از داروهای ضد ویروس می توان روند پیشرفت ایدز را آهسته ساخت. این داروها ویروس ایدز را به طرق مختلفی مهار می کنند. صرف نظر از تعداد CD4T درمان های آنتی یروس برای همه افراد مبتلا به ویروس ایدز توصیه می شود. معمولا ترکیبی از سه دارو با مکانیسم های مختلف می تواند از ایجاد سویه های مقاوم ویروس ایدز جلوگیری کند.

دسته داروهای ضد ویروس ایدز عبارت است از:

مهار کننده معکوس ترانس کریپتاز غیر نوکلئوتیدی: این دسته از داروها با خاموش کردن پروتئینی که برای تکثیر ویروس ایدز ضروری می باشد مانع کپی شدن ویروس ایدز می شوند. مثال هایی که در این دسته قرار می گیرند عبارت است از: efavirenz، etravirine و nevirapine.
مهار کننده معکوس ترانس کریپتاز نوکلئوتیدی یا نوکلئوزیدی: این دسته از داروها نسخه معیوبی از پایه های سازنده ویروس ایدز می باشند که ویروس برای تکثیر به آن ها نیاز دارد. مثال هایی که در این دسته قرار می گیرند عبارت است از: Abacavir و برخی داروهای ترکیبی مانند emtricitabine/tenofovir ، tenofovir alafenamide/emtricitabine و lamivudine-zidovudine
مهارکننده های پروتئاز: این دسته از داروها آنزیم پروتئاز را غیر فعال می کنند. آنزیم پروتئاز در تکثیر ویروس ایدز نقش دارد. مثال هایی که در این دسته قرار می گیرند عبارت است از: atazanavir ، darunavir ، fosamprenavir و indinavir.
مهارکننده های فیوژن: این دسته از داروها مانع از ورود ویروس ایدز به سلول های CD4T می شوند. مثال هایی که در این دسته قرار می گیرند عبارت است از: enfuvirtide و maraviroc.
مهارکننده های اینتگراز: این دسته از داروها با مهار کردن پروتئینی به نام اینتگراز تاثیرات ضد اچ آی وی خود را نشان می دهند. با استفاده از پروتئین اینتگراز ویروس ایدز قادر خواهد بود تا مواد ژنتیکی خود را به سلول های CD4T منتقل سازد. مثال هایی که در این دسته قرار می گیرند عبارت است از: raltegravir و dolutegravir.

همه افراد مبتلا به ویروس ایدز صرف نظر از تعداد سلول های CD4T باید داروهای ضد ویروس را دریافت کنند. درمان ویروس ایدز در موقعیت های زیر بسیار اهمیت خواهد داشت:

علائم بسیار شدید باشد
فرد به عفونت های فرصت طلب دچار شده باشد
تعداد سلول های CDT4 زیر 350 باشد
بارداری
ابتلا به بیماری کلیوی مرتبط با ویروس ایدز
فرد به دلیل هپاتیت بی و سی تحت درمان قرار داشته باشد

درمان ایدز به این معنا خواهد بود که بیمار باید در باقی روزهای عمر خود چند بار در روز قرص هایی را مصرف کند. داروهای مصرفی دارای عوارض جانبی خواهد بود. بنابراین ضروری است که بیمار به طور مکرر با متخصص بیماری های عفونی در ارتباط باشد. برخی عوارض درمانی شایع ناشی از داروهای ضد ویروس ایدز عبارت است از:

تهوع، استفراغ، اسهال
بیماری های قلبی
تضعیف استخوان ها یا از دست رفتن توده استخوانی
رابدومیولیز
میزان غیر نرمال کلسترول
افزایش قند خون

ابتلا به برخی بیماری ها با افزایش سن طبیعی می باشد، این روند درمان ایدز را در افراد میانسال دشوار خواهد ساخت. برخی داروها که در افراد میانسال به دلیل مشکلات قلبی و یا استخوانی استفاده می شود ممکن است با داروهای ضد ویروس ایدز تداخل داشته باشد. بنابراین پیش از آغاز درمان ضروری است که تمامی داروهای مصرفی خود را به اطلاع پزشک برسانید.

پزشک در طول درمان، بار ویروسی و تعداد سلول های CD4 T را اندازه گیری خواهد کرد تا پاسخ به درمان آنتی ویروس ایدز مورد ارزیابی قرار گیرد. این آزمایشات هر سه تا شش ماه یک بار تکرار خواهد شد. بار ویروسی در شروع درمان باید چک شود، پس از آن در طول درمان هر سه تا چهار ماه باید اندازه گیری شود. اگر درمان ضد ویروس ایدز به خوبی پیش رود مقدار بار ویروسی در خون قابل تشخیص نخواهد بود. درمان ضد ویروس ایدز باید بار ویروسی را کاهش دهد اما این بدین معنا نخواهد بود که ویروس ایدز از بین رفته است بلکه تعداد ویروس به اندازه ای کاهش یافته که با استفاده از آزمایش بار ویروسی قابل تشخیص نخواهد بود.

سایر راه های درمان

افراد مبتلا به ویروس ایدز ممکن است از مکمل هایی استفاده کنند که مدعی تقویت عملکرد سیستم ایمنی می باشد. باید توجه داشت شواهد علمی مبنی بر مصرف مکمل ها و بهبود سیستم ایمنی وجود ندارد. این احتمال وجود دارد که مصرف مکمل ها سبب ایجاد تداخلات دارویی با داروهای ضد ویروس ایدز شود.

مکمل هایی که ممکن است مفید باشد عبارت است از:

استیل-ال-کارنیتین: برخی تحقیقات نشان داده است استیل ال کارنیتین می تواند درد عصب را در افراد مبتلا به دیابت بهبود دهد. ممکن است این مکمل در بهبود درد عصب در افراد مبتلا به ویروس ایدز نیز موثر باشد اما در این زمینه شواهد علمی محکمی در دست نیست.
مکمل Whey protein: برخی شواهد نشان می دهد این مکمل که بر پایه پنیر به دست می آید می تواند در برخی افراد مبتلا به ویروس ایدز موثر باشد. به نظر می رسد این مکمل در کاهش تعداد سلول های CD4 T نقش دارد.

مصرف مکمل های زیر در افراد مبتلا به ویروس ایدز خطرناک می باشد:

John's wort: این مکمل اثر بخشی برخی از داروهای ضد ویروس ایدز را کاهش می دهد.
مکمل های سیر: گیاه سیر ممکن است در تقویت سیستم ایمنی بدن موثر باشد، اما برخی مکمل های سیر با برخی از داروهای ضد ویروس ایدز تداخل دارد.

پیشگیری از ایدز

واکسنی برای پیشگیری از ویروس ایدز در دست نمی باشد. درمان ایدز شناخته نشده است اما با استفاده از برخی اقدامات می توان احتمال آلوده شدن به ویروس ایدز را افزایش داد. نکات زیر در پیشگیری از انتقال ایدز موثر می باشد:

استفاده از کاندوم یک بار مصرف به هنگام نزدیکی: در صورت داشتن نزدیکی مقعدی یا واژینال از کاندوم استفاده کنید. خانم ها می توانند از کاندوم زنانه استفاده کنند. در صورت استفاده از لوبریکانت، از لوبریکانت هایی با پایه آبی استفاده کنید. لوبریکانت هایی با پایه روغنی احتمال پارگی کاندوم را به دنبال دارد.
استفاده از برخی داروها در افرادی که در خطر قرار دارند: افرادی که در خطر ابتلا به ویروس ایدز از طریق نزدیکی جنسی قرار دارند می توانند از برخی داروها برای کاهش ابتلا به عفونت استفاده کنند. به خاطر داشته باشید استفاده از این داروها مانع ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی نخواهد شد. بنابراین همواره داشتن نزدیکی محافظت شده در اولویت خواهد بود. اگر به هپاتیت بی مبتلا هستید باید توسط متخصص بیماری های عفونی یا متخصص بیماری های کبدی مورد ارزیابی قرار گیرید. برای کنترل عملکرد کلیه انجام آزمایش خون ضروری خواهد بود.
اگر به ویروس ایدز مبتلا هستید شریک جنسی خود را در جریان قرار دهید: در این شرایط شریک جنسی شما باید مورد ارزیابی و معاینه قرار گیرد.
از سوزن تمیز استفاده کنید: اگر از سوزن برای تزریق مواد مخدر استفاده می کنید از استریل بودن سرنگ اطمینان حاصل کنید.
در صورت باردار بودن به دنبال درمان های دارویی باشید: اگر در دوران بارداری به ویروس ایدز مبتلا می شوید باید درمان های متناسب با بارداری را دریافت کنید تا احتمال انتقال ویروس ایدز به جنین کاهش یابد.
ختنه کردن را در نظر داشته باشید: شواهدی در دست است که نشان می دهد ختنه کردن مردان ریسک انتقال ویروس ایدز را کاهش می دهد.

مقابله و پشتیبانی

دریافت تشخیص بیماری مرگ باری مانند ایدز بسیار دشوار می باشد. پیامدهای عاطفی، اجتماعی و اقتصادی ناشی از بیماری ایدز رو به رو شدن با بیماری را برای فرد و اطرافیان او دشوار خواهد ساخت. امروزه خدمات و منابع زیادی در دسترس بیماران مبتلا به ایدز می باشد. اغلب کلینیک هایی که روی بیماری ایدز متمرکزند از مددکاران اجتماعی، مشاوران و پرستاران مجرب بهره مند می باشند.

منبع: وبسایت http://www.mayoclinic.org