داروهایی مانند استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن اغلب به تسکین این گونه دردها و کرامپ های ناشی از آندومتریوز کمک می کند. اما این گونه داروها فقط درد را تخفیف می دهند و جنبه درمانی ندارند.

کنتراسپتیوهای خوراکی (ضد بارداری های خوراکی) میزان استروژن و پروژستین را کنترل می کنند و سبب می شود دوره قاعدگی شما کوتاهتر و سبکتر باشد. با این روش اغلب دردهای ناشی از آندومتریوز نیز تسکین می یابند. پزشک ممکن است قرص هایی را برای شما تجویز کند که شما آن را منظم برای دوران قاعدگی مصرف کنید یا ممکن است درمان با پروژسترون را به شما توصیه کند. درمان با پروژسترون میتواند تزریقی نیز انجام شود. اگر شما استفاده از این قرص ها را متوقف کنید ممکن است علائم آندومتریوز بازگردد.

این داروها به نوعی، یائسگی را شبیه سازی می کنند، تا علائم ناشی از آندومتریوز را در طول دوران قاعدگی از بین ببرند. آگونیست های GnRH مانند Lupron, Synarel و Zoladex ساخت هورمون های زنانه را بلاک(متوقف) می کنند. این داروها می توانند منجر به احساس گر گرفتگی ، خشکی واژن، خستگی، تغییرات خلقی و تضعیف استخوان ها شود.دارو Danocrine عمدتا از طریق کاهش استروژن عمل می کند. اثرات جانبی آن می توانند افزایش وزن، کوچکتر شدن سینه ها، آکنه، پر مویی صورت، تغییرات خلقی و تغییراتی در صدا و نقص در زایمان شود.

در طول لاپراسکوپی، جراح ممکن است توده آندومتر قابل رویت را از بین ببرد. که در این حالت درد در اغلب زنان تخفیف می یابد. یک سال بعد از جراحی در 45% زنان علائم بازمی گردد. احتمال بازگشت علائم در طول زمان افزایش می یابد. هورمون تراپی بعد از جراحی ممکن است مفید باشد.

در موارد شدید ممکن است لاپراتومی یا جراحی باز شکمی انجام شود تا توده ها حذف شود یا ممکن است با استفاده از هیسترکتومی رحم و همه تخمدان یا بخش هایی از تخمدان برداشته شود. اگر چه درصد موفقیت این روش بسیار بالاست اما هنوز در 15% زنانی که رحم و تخمدان را نیز برداشته اند امکان بازگشت علائم وجود دارد.

خیلی از زنان مبتلا به آندومتریوز مشکلی برای باردار شدن ندارند. اما جراحی لاپراسکوپیک می تواند احتمال بارداری را در زنانی تقویت کند که آندومتریوز متوسط تا شدید دارند. اگر ناباروری ادامه داشته باشد، لقاح در شرایط شرایط آزمایشگاهی (in vitro) می تواند گزینه خوبی باشد. اسپرم و تخمک در شرایط آزمایشگاه با هم ترکیب شده و جنین ایجاد شده در رحم جای می گیرد.

اگر چه راهی برای ممانعت و پیشگیری از آندومتریوز وجود ندارد، ولی شما می توانید در زندگی خود انتخاب هایی داشته باشید که به شما احساس بهتری بدهد. ورزش منظم می تواند در تخفیف درد موثر باشد زیرا به بهبود جریان خون و افزایش اندورفین کمک می کند که خود به عنوان مسکنی طبیعی محسوب می شود. طب سوزنی، یوگا، ماساژ و مدیتیشن به کاهش علائم کمک می کند.

برای بیشتر زنان، آندومتریوز با وقوع یائسگی کاهش می یابد. برخی زنان در طول دوران بارداری نیز از آندومتریوز در امان هستند. در برخی موارد، علائم ممکن است به سادگی از بین برود. در مورد یک سوم زنان با آندومتریوز خفیف، نشان داده شده است که علائم به خودی خود برطرف می شوند.